Son dönemlerde artan cinayet olayları insanlığın nereye gittiği sorusunu akıllara getiriyor. Şiddete karşı bir toplum olmak bir kenara dursun artık olaylar o kadar rayından çıktı ki insanlar birbirlerinin canına kastetmeye devam ediyor.
Her yeni olayda bir insan hayatının kolayca son bulduğuna şahit olmak, yalnızca istatistikleri değil, insanlığımızı da sarsıyor.
O kadar sudan sebepler diyebileceğimiz bir trafik meselesi, hatta en ufak bir anlaşmazlığın bile sonu bıçakla, silahla ya da vahşetle sonuçlanabiliyor. Daha bugün Erciyes Üniversitesi kampüs alanı içerisinde eski eş dehşeti yaşandı. Güpe gündüz herkesin gözü önünde 3 çocuk annesi bir kadın eski eş tarafından pompalı tüfekle vurularak öldürüldü.
Bir toplumun en büyük güvencesi, huzur ve güven duygusudur. Ancak insanlar artık sokağa çıktığında, komşusuyla tartıştığında ya da trafikte yol verdiğinde bile tedirgin. Çünkü her an bir öfke patlamasının hedefi olabilirler ve istenmeyen sonuçlarla karşı karşıya kalabilir.
Esasen bu meseleye farklı açılardan bakmak ve bu noktada önlemler almak adına çalışmalar yapılması gerekli. Polisiye tedbirlerle bu olayları önlemek elbette pekte mümkün değil. Günümüzde maalesef birçok alanda değer erozyonu yaşanıyor. İnsan hayatının değeri, maalesef gün geçtikçe ucuzluyor.
Yetkililerin caydırıcı cezaları artırması, toplumsal bilinç çalışmalarına ağırlık verilmesi ve özellikle gençlerin öfke kontrolü, empati ve yaşam değerleri konusunda eğitilmesi artık zorunluluk haline geldi. İnfaz yasası da bir o kadar önemli. Suça meyilli olay kişiler işleyecekleri suçun ardından alacağı cezayı bir hukukçu gibi hesaplıyor, planlıyor ve hayata geçiriyor. Son dönemlerde suça karışanların yaş ortalaması da dikkat çekiyor. 18 yaş altı gençler ve çocuklardan birçok olayda ya fail ya da maktul durumunda oluyor.
Unutulmamalı ki, her cinayet vicdanlarımızda açılmış bir yaradır. Bu yaralar büyümeden, insanı yaşatmanın değerini yeniden hatırlamamız gerekiyor.
